¡Hola a todos!
Door: Annick
Blijf op de hoogte en volg Annick
29 Maart 2014 | Spanje, Torremolinos
Ik hoop dat jullie allemaal aan het genieten zijn van het mooie weer daar in Nederland en om het nog even iets mooier te maken: hier REGENT het! Aan de Costa del SOL!
Ach, dat kan gebeuren natuurlijk, alleen een beetje jammer dat daar precies mijn vrije dag voor uitgekozen moest worden. Maar toch, ik was zo ontzettend gelukkig met mijn vrije dag (na 2 weken) dat zelfs 10 regenbuien dat niet konden verpesten :)
Mijn eerste weken hier waren zeer, zeer intensief en alleen als ik er aan terugdenk word ik alweer moe. Hier volgt een kort verslag (hoop ik, het zou al bijna een heel boekwerk kunnen zijn).
In mijn eerste week heb ik geprobeerd heel veel informatie te onthouden. Ik liep mee met mijn collega’s met de welkomstbijeenkomsten, bezoekuren en op de luchthaven. Het zijn hele lange werkdagen en aan het siësta-principe moet ik nog een beetje wennen. Om een klein beetje een idee te krijgen: je begint ’s ochtends om 9 uur met een welkomstbijeenkomst en in de uren daarna doe je er nog 5. Dan heb je over het algemeen even vrij om thuis te lunchen (ik snap dus nog niet hoe Spanjaarden daar 3 uur voor nodig hebben) en dan ga je rond 5 uur weer naar de luchthaven om gasten uit te zwaaien en te verwelkomen. Om 10 uur plof je dan in je bed om uit te rusten. Het is een beetje stom om een voorbeeld te geven, want echt elke dag is anders. Je kunt ook ’s ochtends op de luchthaven zijn of ’s middags op kantoor of wat dan ook. Inmiddels doe ik dit allemaal zelf en ik zou al bijna zeggen dat het weer went. Het voelt sowieso al alsof ik hier weken ben.
Ook heb ik een paar uitstapjes gedaan met bussen vol grijze bollen (oudere vakantiegangers dus). Ik ben naar Ronda geweest, naar Granada en het Alhambra en ik heb fruit geproefd bij de citrusboomgaard van Juanito! Maandag mag ik nog naar Gibraltar! Dat zijn natuurlijk ook leuke dingen en de omgeving hier is echt, maar dan ook echt heel erg mooi. Ik ben enthousiast! Over de omgeving dan, aan de rest moet ik nog een beetje wennen.
Uiteraard ben ik ook al even op bezoek geweest in het ziekenhuis. Ik zou mezelf niet zijn als ik het seizoen zonder kleerscheuren doorkom en dus kan ik maar beter op tijd beginnen. Ik heb besloten te beginnen waar ik vorige zomer ongetwijfeld gebleven was: bij mijn voeten. Door fulltime te gaan rennen op mijn nieuwe, lelijke schoenen heb ik mijn voeten aan echt alle kanten open gelopen. Ook zijn er enthousiaste blaren gaan zwellen en kreeg ik vage, rode plekken op mijn voet. Alles bij elkaar was het een zeer, zeer pijnlijke gebeurtenis en dus mocht ik naar de Spaanse eerste hulp! Met een vieze crème, zware pijnstillers en massa’s blarenpleisters ben ik weer weggestuurd. Misschien moet ik het maar gewoon bij dit ene bezoek laten, zo leuk was het nou ook weer niet! Dus al met al waren dit 12 enerverende dagen (lieve help, als ik het zo opschrijf vraag ik me serieus af hoe ik deze 7 maanden ga doorkomen) en om eerlijk te zijn mis ik Nederland en jullie best wel een beetje.
Ach, alle begin is moeilijk en dus begin ik morgen weer vol goede moed aan de volgende 6 werkdagen! Ik hoop natuurlijk dat het met jullie daar ook heel goed, of zelfs beter gaat :) Ik blijf graag op de hoogte!
Besos,
Annick
Ach, dat kan gebeuren natuurlijk, alleen een beetje jammer dat daar precies mijn vrije dag voor uitgekozen moest worden. Maar toch, ik was zo ontzettend gelukkig met mijn vrije dag (na 2 weken) dat zelfs 10 regenbuien dat niet konden verpesten :)
Mijn eerste weken hier waren zeer, zeer intensief en alleen als ik er aan terugdenk word ik alweer moe. Hier volgt een kort verslag (hoop ik, het zou al bijna een heel boekwerk kunnen zijn).
In mijn eerste week heb ik geprobeerd heel veel informatie te onthouden. Ik liep mee met mijn collega’s met de welkomstbijeenkomsten, bezoekuren en op de luchthaven. Het zijn hele lange werkdagen en aan het siësta-principe moet ik nog een beetje wennen. Om een klein beetje een idee te krijgen: je begint ’s ochtends om 9 uur met een welkomstbijeenkomst en in de uren daarna doe je er nog 5. Dan heb je over het algemeen even vrij om thuis te lunchen (ik snap dus nog niet hoe Spanjaarden daar 3 uur voor nodig hebben) en dan ga je rond 5 uur weer naar de luchthaven om gasten uit te zwaaien en te verwelkomen. Om 10 uur plof je dan in je bed om uit te rusten. Het is een beetje stom om een voorbeeld te geven, want echt elke dag is anders. Je kunt ook ’s ochtends op de luchthaven zijn of ’s middags op kantoor of wat dan ook. Inmiddels doe ik dit allemaal zelf en ik zou al bijna zeggen dat het weer went. Het voelt sowieso al alsof ik hier weken ben.
Ook heb ik een paar uitstapjes gedaan met bussen vol grijze bollen (oudere vakantiegangers dus). Ik ben naar Ronda geweest, naar Granada en het Alhambra en ik heb fruit geproefd bij de citrusboomgaard van Juanito! Maandag mag ik nog naar Gibraltar! Dat zijn natuurlijk ook leuke dingen en de omgeving hier is echt, maar dan ook echt heel erg mooi. Ik ben enthousiast! Over de omgeving dan, aan de rest moet ik nog een beetje wennen.
Uiteraard ben ik ook al even op bezoek geweest in het ziekenhuis. Ik zou mezelf niet zijn als ik het seizoen zonder kleerscheuren doorkom en dus kan ik maar beter op tijd beginnen. Ik heb besloten te beginnen waar ik vorige zomer ongetwijfeld gebleven was: bij mijn voeten. Door fulltime te gaan rennen op mijn nieuwe, lelijke schoenen heb ik mijn voeten aan echt alle kanten open gelopen. Ook zijn er enthousiaste blaren gaan zwellen en kreeg ik vage, rode plekken op mijn voet. Alles bij elkaar was het een zeer, zeer pijnlijke gebeurtenis en dus mocht ik naar de Spaanse eerste hulp! Met een vieze crème, zware pijnstillers en massa’s blarenpleisters ben ik weer weggestuurd. Misschien moet ik het maar gewoon bij dit ene bezoek laten, zo leuk was het nou ook weer niet! Dus al met al waren dit 12 enerverende dagen (lieve help, als ik het zo opschrijf vraag ik me serieus af hoe ik deze 7 maanden ga doorkomen) en om eerlijk te zijn mis ik Nederland en jullie best wel een beetje.
Ach, alle begin is moeilijk en dus begin ik morgen weer vol goede moed aan de volgende 6 werkdagen! Ik hoop natuurlijk dat het met jullie daar ook heel goed, of zelfs beter gaat :) Ik blijf graag op de hoogte!
Besos,
Annick
-
29 Maart 2014 - 23:49
Sarina:
Hè Annick, lees hier ff over je heftig zere pootjes. Heel veel sterkte, kheb vernomen dat je nieuwe stappertjes onderweg zijn. Komt goed, alle begin is tobbe. Sux6 met je verdere werkjes, geniet maandag van Gibraltar( dat is toch waar ze apen hebben?) ik kijk uit naar je volgende belevenissen, dat mag wel zonder doktersbezoek zijn hoor. Houdoe! -
30 Maart 2014 - 19:42
Bert Nieuwkoop:
Nou sterkte dan maar voor de komende week! Als het goed is zijn de schoenen er snel, al kon ik op Post.nl nog geen bezorgdatum vinden. We houden het in de gaten.
Veel (werk)plezier en hou je haaks daar.
Pa. -
31 Maart 2014 - 08:30
Johan:
He Annick,
Fijn dat de omgeving in ieder geval mooi is. Dat weer komt vast ook wel goed en die voeten van jou... Achteraf is ook dit weer een mooi avontuur om te vertellen op feestjes. Wellicht kan het het nog iets visueler, of heb je nog foto's van je 'oorlogswonden'. We zijn heel benieuwd, :-)
Groetjes van Johan
-
01 April 2014 - 21:55
Stephanie:
Leuk verslag weer meis! Sterkte de komende tijd met je voeten, hoop echt dat het snel beter zal gaan! Ik mail je snel weer <3 xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
