Unbelievable

Wauw, ik kan nog steeds niet geloven dat dit me allemaal overkomt! Tijd voor een nieuw reisverslag en bereid je maar weer voor op een heel boekwerk, al kun je natuurlijk ook gewoon een eind naar beneden scrollen en alleen de foto’s kijken.

In ieder geval ben ik ondertussen redelijk begonnen met stage en ik begon net een beetje te wennen aan de dagelijkse werkzaamheden, tot dinsdag 12 april. Ik was netjes aan het werk toen Mikko binnenkwam en vroeg of ik eventueel naar Nieuw Zeeland en Cairns zou willen? Volgens mij heb ik zelden zo wazig zitten kijken en ik kon net iets van een “ja” produceren. “Okay, let’s look at some flights, you will fly tonight”. Aaaaaaah, wát? Waaaat?

5 uur later zat ik op het vliegveld te wachten op mijn vlucht naar Auckland, Nieuw Zeeland. Om 1 uur ’s nachts kwam ik aan in het hotel, waar ik de volgende ochtend tour director Luke zou ontmoeten om samen naar het vliegveld te gaan en de groep op te halen. Geloof me, tot het moment dat Luke me de volgende ochtend een flinke hand gaf, besefte ik niet helemaal wat er gebeurde. Voordat ik het weet stond ik bij het EF bordje de groep op te wachten, zo’n 16 girls scouts en 8 volwassenen. Ze kwamen over als een leuke groep, maar wel een stuk jonger dan de vorige groep. Na 2 uur in de bus kwamen we aan in Rotorua, aan ‘Lake Rotorua’. Het hele gebied daar is nogal geothermisch actief en dat betekent vooral dat er niet alleen stoom uit de grond komt, maar dat het er stinkt, heeeeeel erg stinkt. Een raampje open doen helpt ook niet, want buiten stinkt het nog minstens 86x zo erg, vooral als de wind de goeie kant op staat. Haha pff, ik snap nog steeds niet hoe mensen daar kunnen wonen. Het ruikt een beetje alsof iemand zo’n 1000 eieren tegelijk heeft gekookt, die daarna allemaal ontploft zijn. Nadat we allemaal weer een beetje van deze schok bekomen waren, zijn we met z’n alleen ‘de duck’ ingestapt voor ‘de duck tour’. Haha in dit geval was ‘de duck’ een voertuig wat ze in de oorlog gebruikt hebben. Het ziet eruit als een enorm jeep, maar kan ook dienen als boot. Dus zijn we naar 2 meren getourt en daar reden we zo het water in om een rondje over het meer te varen. Dat was een redelijk vreemde ervaring, haha maar heel erg leuk! Bovendien is Nieuw Zeeland een geweldig mooi land en totaal anders dan Australië. Nadat de duck weer terug over de heuvel was gepuft en ons bij het hotel had gedropt, kregen we avondeten gevolgd door een Maori show. Mooi om te zien en een beetje te leren over hun cultuur, maar het ultieme hoogtepunt was toch wel de “haka”, oftewel oorlogsdans. Die door de mannen met veel passie werd uitgevoerd. Het meest geweldige was dat daarna de eer was aan wat mannen uit het publiek, waaronder James. Tranen over m’n wangen, hahaha het is een beetje lastig uitleggen maar het bestaat uit heel veel rare bewegingen en zo vaak mogelijk je tong uitsteken. Haha geloof me, als je dat zou zien, zou je oorlog wel voorkomen.
De volgende dag stond er eerst een schapenshow op het programma, wat nogal saai klinkt maar het was echt grappig, haha leuk om te zien hoe die beesten er zelf een show van willen maken. Daarna was het tijd voor ‘Agroventure’. Ik had de manager daar al ontmoet en nu verplichtte ze me zo’n beetje om alles te doen. Als eerst in de Agrojet gesprongen en die gaat snel, binnen 4,5 seconden van 0km/h naar 100km/h, wow! Daarna met Luke de swoop gedaan, zo’n 40 meter boven de grond en daarna met zo’n 130km/h richting de grond, haha oef! En tot slot ook nog een ‘free fall’ gedaan, dat was wel weer genoeg avontuur voor mij :). Na dit avontuur zijn we doorgereden naar de Skyline gondola, waarmee we de berg zijn opgegaan en een geweldig uitzicht over Rotorua en het meer hadden! Daar konden we met de luge naar beneden, iets tussen een kart en een rodelkarretje, haha heeel leuk! ’s Avonds nog een wandeling gemaakt langs het meer met Jeff en James en daarna een gratis burger gegeten. Want ik blijf natuurlijk wel Hollands, alles wat gratis is, is goed! Haha!
De volgende dag stond de busreis naar Auckland op het programma, maar eerst zijn we gestopt bij Tewhakarewarewatangaoteopetauaawahiao. Zeg dat maar eens na :) Oftewel: Whakarewarewa Thermal Village en om het helemaal makkelijk te maken: Whaka! Het is een echt Maori dorpje waar mensen nog steeds zo leven. Wat ik echt onbegrijpelijk vond, want van alle stank die we tot nu toe gehad hebben, was dit toch wel het toppunt. Minstens 100000 ontplofte eieren, vooral als je tijdens de rondleiding precies in de wind stond met die heerlijke stoom in je gezicht. Maar verder was het onwijs mooi om te zien hoe die mensen daar wonen en hoe ze omgaan met de natuur! Want alle heetwaterbronnen en geisers zijn redelijk ‘gevaarlijk’. Na deze ervaring konden we weer even adem halen in de bus en zijn we doorgereden naar Auckland, waar we zo aan het eind van de middag aankwamen. Ik ben met Jeff & James de ‘Auckland Tower’ opgeweest en dat was geweldig! Een heel mooi uitzicht over de stad bij nacht. Die avond nog uitgeweest met een aantal van de volwassenen, maar rond een uurtje of 1 wel weer terug gegaan naar het hotel. Eigenlijk niet zo de moeite, want mijn wekkertje ging om 3 uur om mijn vlucht naar Sydney te halen! Het was me niet meer gelukt om dezelfde vlucht te boeken (het was nogal lastminute, hehe) en dus vloog ik een uur eerder dan de groep! Ik had niet bepaald geluk, want toen het hele vliegtuig (echt waar, iedereen) ontbijt kreeg, keek die trien me met medelijden aan en zei: sorry, you didn’t pay for this. o.O excuse me? Ik heb m’n halve vermogen uitgegeven aan deze vlucht en daar zit niet eens zo’n zielig ontbijtje bij? Ik weigerde toe te kijken hoe mijn buurman zijn omeletje, fruitsalade en muffin zat weg te schranzen en besloot maar gewoon te doen alsof ik sliep en het me niks uitmaakte, haha!

Sydney was grijs en het regende zo hard dat we na de 20 meter naar de bus al doorweekt waren. Pff, Sunny Sydney zat er mooi niet in vandaag. Maar, regenjasjes aan en parapluutjes omhoog en wandelen maar! Door Hyde Park naar de Maria Cathedral en daarna naar de Sydney Tower. Weer een heel mooi uitzicht over de stad, maar een beetje somber was het wel! Eenmaal op de begane grond zijn we naar het opera house gelopen waar ze net een muziekstuk aan het opnemen waren. Heel mooi, alleen een beetje jammer dat het 35x hetzelfde stuk was, haha maargoed! Door de regen weer teruggewandeld naar het hotel en gelukkig werd het iets droger, dus konden we mooi naar Darling Harbour lopen voor ons avondeten. Aangezien het zaterdag was, deden ze weer een gratis vuuwerkshow en laat ons restaurant nou net aan het water zitten, erg mooi dus! Verder hard gelachen om Jeff, die zijn eerste biertjes in 16 jaar (!!) dronk en dat niet helemaal goed aankon. De groep ging na het avondeten netjes naar het hotel en met de ‘mannen’ ben ik nog naar een bar geweest. Was erg gezellig, maar rond half 2 viel ik om van de slaap na mijn ene uurtje de vorige nacht en gelukkig was ik niet de enige!
Zondag stond de bustour op het programma door de buitenwijken van Sydney langs het strand, dus die tijd heb ik mooi gebruikt als slaaptijd! We kwamen uit bij Bondi beach, waar de meisjes de ego’s van de lifeguards weer even opkrikt hebben door als echte fans met ze op de foto te gaan, alleen met de knapste natuurlijk. Die middag in the Rocks gegeten en daarna de Harbour Cruise gedaan! Toen door de stad gelopen van het Opal museum naar Sydney Wildlife World. Dit is echt de sloomste groep ever. Het duurt een kleine eeuwigheid voordat iedereen eindelijk verzameld is, zich klaargemaakt heeft om te lopen (want geloof me, Amerikanen komen tot nu toe nog niet echt over als de meest actieve mensen) en als we dan éindelijk op pad zijn, moet er bij elke souvenirshop rondgekeken worden en bij elk punt waar de Uggs verkopen moet onderzoek gedaan worden naar de prijs. Maargoed, als we dan uiteindelijk bij de bestemming aankomen, is het allemaal weer goed natuurlijk! Na Sydney Wildlife World zijn we zowaar allemaal een keer rond 12 uur gaan slapen, mooi op tijd!
Maandag wilde de groep naar Featherdale Wildlife park en dus stond de bus alweer op ons te wachten. Het was super mooi weer! Ik wil niet heel overdreven over komen, maar een kangaroo voeren en een koala knuffelen, dat wordt bijna normaal :). Rond de middag maakte iedereen zich klaar voor een middagje strand op Manly Beach. Ooh, dat is toch wel een van de meest geweldige plekken in deze stad. Niet heel verrassend duurde het weer een eeuwigheid voordat we ergens waren en tegen de tijd dat we op het strand zaten, was de zon al zo laag dat er overal schaduw was, haha! Bijna de hele groep ging surfen en dus ben ik maar een eind gaan hardlopen over het strand, perfecto! Natuuuurlijk miste we 3x de ferry doordat iedereen omstebeurt veel te langzaam was, maargoed rond een uurtje of 9 waren we dan eindelijk terug in het hotel.

Cairns! De volgende stad in het programma en dus hadden we ’s ochtends alweer vroeg een vlucht op het programma staan. Rond de middag kwamen we aan en die dag deden we niet veel meer dan lunchen, een beetje rondslenteren, winkels kijken (natuurlijk), over de markt lopen (verrassing) en avondeten. Eindelijk besloot ik dat ik deze dag eens lekker op tijd zou slapen, 10 uur om precies te zijn. Maar precies op het moment dat mijn hoofd mijn kussen raakte, ging de telefoon. Die ik natuurlijk niet op nam, hehe maar toen er op mijn deur werd geklopt, deed ik toch maar even open. En jawel hoor, ‘de mannen’ gingen uit en ik moest mee. Achja, ik denk dat ze me na 5 minuten overtuigd hadden en na 10 minuten waren we op weg. Er stonden 2 bars op het programma maar toen we zo rond 1 uur na heel wat drankjes de eerste verlieten, was ik blij dat ik met Jeff mee naar het hotel kon lopen en die tweede bar nooit hoefde te zien.
De volgende dag was namelijk de dag van het Great Barrier Reef! Ik was gelukkig redelijk helder, in tegenstelling tot Luke die zijn laatste drankje om 8 uur die ochtend had weggewerkt :). Eerst een vaartocht van zo’n 2 uur naar een platform in het Great Barrier Reef en daarvandaan konden we snorkelen! Om heel eerlijk te zijn had ik dat nog nooit gedaan en dus viel ik als een enorme kluns het water in. James heeft me leren snorkelen en toen ik eenmaal op weg was, waaaaaaaaauw helemaal geweldig! Het is echt zo niet te geloven mooi, zoveel verschillende vissen en geweldig koraal! Na een tijdje was het tijd voor lunch samen met Luke, die zijn plaatsje ergens onder in de boot even had opgegeven voor een poging tot lunch, haha arme man, leuk zo’n dagje op het Great Barrier Reef! Na de lunch nogmaals het water ingesprongen, geloof het of niet, maar deze keer ging het een stuk soepeler, haha! Daarna was ik de gelukkigste persoon op deze aarde, we spotten een schildpad! Dat was zó mooi, echt niet te geloven. Een heel eind met het beest mee gezwommen (hij was huge) en daarna nog even op vissenjacht geweest. Eenmaal uit het water wilde James hoe dan ook met de helicopter mee en ik mocht mee! Wauw, nu was ik helemaal de meest gelukkige persoon op deze aardbol, dat was onbeschrijflijk mooi! Kijk maar even naar de foto’s zou ik zeggen en beeld je het dan nog zo’n 100x mooier in, zo was het ongeveer :) Wauw! Die avond was iedereen zowaar zo moe dat niemand uitging.
De volgende dag zijn we met de trein naar Kuranda, een dorpje op een berg gereden. Een aantal meisjes uit de groep hadden nog nooit in de trein gezeten, haha niet te geloven. Daar even rondgelopen en toen met de gondola het hele eind weer terug met wat stops in een rainforest en bij de watervallen. Na de eerste stop sprongen we weer in een gondola en toen zagen we dat er een enorme, echt enorme spin hing boven de rij waar we stonden te wachten. Lieve help, als ik dat eerder gezien had was ik desnoods bovenop het dak van een gondola gesprongen, alles om daar weg te komen. Eenmaal veilig beneden zijn we nog naar een aborigional dorpje geweest waar we een aantal shows gezien hebben. In mijn overenthousiaste bui om er nog wat leerzaams van te maken, heb ik alles in het Spaans geluisterd :) Behalve dat ik weer weet hoe je ‘nombre’ en ‘soy’ uitspreekt, heb ik er niet veel van opgestoken, haha. Maargoed, een rij voor mij zat een vrouw met haar koptelefoon binnenstebuiten, dus die kan nooit meer gehoord hebben dan ik, hahaha het kan altijd erger :P Die nacht vertrok de groep om 4 uur van het vliegtuig, tot die tijd ben ik wakker gebleven met een aantal en het afscheid was best vervelend, we konden het echt goed vinden!

Die dag was ik dus redelijk doods. Toen ik in het hostel aankwam was mijn kamergenootje zo blij dat ze na een week alleen in de kamer eindelijk iemand had om tegen aan te praten, dat ze me meteen meesleurde naar de botanic gardens. Lieve help, hoe ik die tocht overleefd heb ik weet ik niet. Ze was een echte fan en werkte thuis in de gardens, pff lucky me. Zaterdag had ik een tocht gedaan naar Daintree rainforest (oudste op aarde) en Cape Tribulation! Was mooi en heel anders om weer een echte backpackers tour te doen, haha! Zondag heb ik vooral zitten wachten op de vlucht, die tot mijn grote geluk ook nog eens 1,5 uur vertraagd was :) Ik zat natuurlijk naast een gezin met 3 kinderen, maargoed aangezien ik alle ijsjes kreeg die over waren, durfde ik niet zoveel te zeggen van het geluid, haha!

Nu ben ik weer in Sydney en ga ik morgen nog maar een dagje op pad met wat mensen die ik hier al eerder heb ontmoet voordat ik weer aan het werk moet.

Ik durf natuurlijk niet meer zeggen dat het reizen nu even voorbij is, maar volgens mij kunnen jullie me deze keer goed geloven, want het werk zal zich inmiddels wel opgestapeld hebben!

Een enorm applaus voor iedereen die deze zin bereikt heeft! Ik vind het geweldig dat jullie mijn verslagen allemaal lezen en bij deze mijn excuses voor het wat uit de hand gelopen verhaal deze keer.
New Zealand: https://picasaweb.google.com/107471614742581338020/NewZealand2011?authkey=Gv1sRgCLKVy8vZvqTRyQE#
Australia: https://picasaweb.google.com/107471614742581338020/Australia2011?authkey=Gv1sRgCKKjk9jgudaPhwE#

Ik hoop dat alles goed gaat met jullie daar in het zonnige Holland en met alle lezers ergens anders op deze wereld :)

Liefs,

Annick