No worries

.. no worries, no worries! Aan dat motto probeer ik me al de hele week vast te houden in de hoop misschien iets dichter in de buurt te komen van een tijdelijke Aussie te komen en iets verder weg van een backpacker. Al is dat misschien wat makkelijker gezegd dan gedaan.

De afgelopen week heb ik doorgebracht in mijn voorlopige verblijfplaats: Sydney! Dus ik zal jullie maar eens op de hoogte brengen van hoe dat bevallen is. Afwisselend was het zeker, dat kan ik wel vast zeggen.

Na onze citytour op dinsdag, vonden we dat woensdag in het teken van ontspanning mocht staan en waar kan dat nu beter dan op het strand? Keus genoeg hier wat dat betreft, maar we (Ida en ik) besloten om naar het bekende Bondi beach te gaan. Het is trouwens een geruststellende gedacht dat ik ‘toch nog 5 maanden te tijd heb’ om alles eens rustig te bekijken, dus alleen dat idee werkt al ontspannend! Met de trein (al weet ik niet zeker of je het een trein kunt noemen, want je stapt altijd onder grond op: metro en hij rijdt ook door de stad: tram) naar Bondi Junction en vanaf daar verder naar het strand. Het weer viel een beetje tegen, maar het was nog steeds warm met meestal zon. Misschien maar goed ook, want je wilt natuurlijk niet na 5 stappen op dit geweldige strand al bezwijken. Dus hebben we lekker wat gegeten en daarna op het strand gelegen. Ook nog even de golven getrotseerd, of een soort van want zo af en toe hadden ze net wat meer kracht dan ik, en daarna weer terug in de cityrail (dat is het goeie woord denk ik) op weg naar het hostel. Al met al dus een relaxte ‘no worries’ dag gehad!

Aangezien ik toch wel graag een woonplaats wil vinden voor de komende maanden, heb ik donderdagochtend op verschillende kamers gereageerd en ik kon er meteen 3 gaan bekijken. Of bijna meteen, want ik moest eerst zo’n 1,5 uur lopen door de stad. De eerste kamer was in een creepy buurt, in de tweede kamer sprak niemand Engels (en ik spreek helaas nog steeds geen Chinees), in de derde kamer zochten ze eigenlijk een Japans meisje en gelukkig waren er daar nog maar 4 van geweest. Heel wat kilometers en blaren verder, nog geen kamer gevonden, dus dit was niet de meest hoopgevende uitstap van de week (no worries, no worries). ’s Avonds heb ik met Lone nog wat gegeten in Darling Harbour, want zij gaat na 2 weken Australië weer terug naar Denemarken. We hebben hard gelachen om alles wat we tot nu toe meegemaakt hebben, fijn om alle ervaringen even met iemand te delen die hetzelfde meemaakt, maar vooral heel fijn om te horen dat het altijd erger kan. Ik had op mijn tour bijvoorbeeld geen vrouw van 45 mee die zo blij is dat ze backpacker is, dat ze elke avond haar ondergoed moet wassen, zodat ze het de volgende ochtend weer aan kan doen. Ik wist niet dat te weinig bagage meenemen ook bestond, maar opeens klinkt te veel bagage niet meer als een probleem. Heerlijk! De rest van de avond heb ik doorgebracht in de World Bar, waar (natuurlijk) een feestje was voor alle backpackers. Even voor de duidelijkheid, ik zit dus in Kings Cross, zo’n beetje het ‘red light district’ van Sydney, maar tegelijk een enorme uitgaanswijk waar je elke avond tot laat kunt doorgaan, als je verder niet heel veel leven hebt. Maar vanaf donderdag is het weekend en dus elke avond sowieso feest!

Het weer vrijdag was niet heel super, dus wat kun je beter doen dan nog wat Australische wildlife dieren gaan spotten. Wel in een hok, want dan weet je tenminste zeker dat je ze ziet, haha! Samen met Ida ben ik naar Featherdale Wildlife Park in Sydney geweest. Het was zo’n 1,5 uur reizen en halverwege de middag kwamen we aan. Natuurlijk weer allerlei dieren gezien zoals koala’s, kangaroos, wombats, tasmanian devils, slangen en vogels. Na twee uur hebben we de bus en cityrail weer teruggenomen naar Kings Cross. Ik vind het heel erg om te moeten zeggen, maar het was zo ongeveer de eerste keer dat ik echt gekookt heb die avond en het was spaghetti! Want als je dat koopt, kost het maar zo’n 5 dollar en kun je er zeker 3 dagen van eten, cheap of cheap? Natuurlijk zijn we die avond uitgegaan en wel met het halve hostel, zo’n 20-30 man, dus dat was zeker gezellig! Een goede kans om mensen te leren kennen en mocht het je niet bevallen zal 90% je de volgende ochtend vergeten zijn, dus dat is ideaal. Haha nee zo erg is het niet, maar zo af en toe lijkt het wel zo.

Zaterdag had iedereen het volgens mij redelijk gehad en mijn schrik was dan ook groot toen ik om half 10 ’s ochtends alweer iemand met een flesje bier rond zag lopen en ja, hij dronk er nog echt uit ook. In ieder geval zat ik uiteraard ‘topfit’ klaar voor een volgende dag aan het strand met Ida. Deze keer besloten we naar het andere bekende strand te gaan: Manly Beach. Helemaal geweldig, want daar moet je met de ferry naar toe en wat is nu beter dan een tochtje over het water tussen de Harbour Bridge en het Opera House door, in de zon met je zonnebril op. Na aankomst hebben we besloten om naar Little Manly Cove te gaan, want een rustig, plaatselijk strand is. Je wordt hier niet meteen door de golven teruggespoeld of omver gelopen door andere enthousiaste toeristen, dus dat was ideaal. Even gezwommen en daarna in slaap gevallen op het strand, haha. ‘Gelukkig’ hing er toen we wakker werden een dikke wolk boven ons hoofd en zijn we dus niet gruwelijk verbrand. Iets minder gelukkig toen er ook nog regen uit de wolk kwam zetten, maar net als alle Aussies geven we niet zomaar op, gewoon blijven zitten.. no worries! Ook nog even naar het echte Manly beach gelopen, zodat we ook daarvan kunnen zeggen dat we er geweest zijn.
Op de terugweg hebben we een geweldig ijsje gehaald en tijdens onze toch op de ferry opgegeten, nu was het zo mogelijk nog perfecter! Die avond heb ik bijzonder weinig meer gedaan, behalve nog even geskypt met Harm, dus toen kon natuurlijk mijn dag helemaal niet meer stuk!

En toen was het zondag, zo’n beetje mijn gelukkigste dag in deze weken, want vandaag ga ik naar het hotel om daar 2 nachten te slapen, heerlijk eventjes een kamer voor mezelf! De kamer was nog niet helemaal klaar en dus heb ik maar even een rondje gelopen. Het lijkt bijna alsof ik hier al een jaar zit, want ik kwam zowaar een ‘bekende’ tegen en dus hebben we even samen koffie gedronken als begin van de dag. Daarna was mijn kamer klaar en ja hoor, ik heb gewoon een 4 persoonskamer met 2 (!) 2persoonsbedden (!), want die was als eerste klaar na het schoonmaken, lucky me! Haha het is niet te geloven, maar deze kamer is net zo groot als de kamer in het hostel, maar nu zijn er geen 9 anderen bij. Ik geloof het nog steeds niet! Natuurlijk heb ik het er even van genomen en geniet ik er nu maar even van, want het ziet er niet naar uit dat ik de komende 5 maanden nog een keer een eigen slaapkamer zal hebben. In de stad naar de zonsondergang gekeken bij het Opera house en de Harbour bridge en daarna terug gelopen naar m’n hotel om daar ongestoord te skypen met Fee, pap & mam, Stephanie en Harm, dat was even geweldig!

Morgen ga ik weer terug naar het hostel waar ik dan sowieso tot zaterdag zit en waar ik daarna ga blijven, moet ik nog eens even gaan bekijken. De zoektocht naar een kamer gaat nog steeds niet heel voorspoedig en het is wel duidelijk dat ik mijn slaapkamer de komende maanden ga delen met minimaal 1 iemand anders. De kamers zijn hier ook bijna niet te betalen, dus het is eigenlijk meer de vraag waar je het 5 maanden denkt uit te kunnen houden dan wat je leuk vindt. Maar ook dat komt goed, no worries! Het zou alleen wel fijn zijn als ik nu voorlopig mijn backpack even kan dumpen en die de komende maanden niet meer hoef aan te kijken, want we krijgen steeds meer een hekel aan elkaar volgens mij :)!

Voor degenen die zich afvragen of ik eigenlijk ook nog wat nuttigs doe hier, zoals stage lopen. Nou nee, haha ik zou jullie nu eigenlijk uitgebreid moeten vertellen over mijn eerste dag en hoe dat gegaan is, maar helaas. Door de aardbeving in Japan en de eventuele tsunami in Hawaii, zit mijn stagebegeleider daar vast. Mijn eerste dag zou dus woensdag zijn, maar ik krijg net een mail dat hij langer vast zit en dat ik dus donderdag mijn eerste dag heb. Again, no worries! Ik zie het allemaal wel, ik heb hier in ieder geval binnen een paar dagen geleerd dat het meestal niet bepaald zin heeft om je er druk over te maken en bovendien heb je daar alleen jezelf mee in de meeste gevallen, dus ik zie het wel!

In ieder geval gaat het dus allemaal wat anders dan gedacht, aangezien ik nog steeds heen en weer verhuis van slaapplaats naar slaapplaats en nog geen stage gelopen heb. Zo af en toe is dat wel heel lastig eigenlijk, maar dat komt allemaal wel goed en ik zie steeds gewoon weer wat er gaat gebeuren!

Natuurlijk heb ik ook nog even mijn best gedaan om wat foto’s te uploaden, niet om jullie jaloers te maken, maar om gewoon even te laten zien hoe geweldig het hier is! Haha veel kijkplezier voor de geïnteresseerden: https://picasaweb.google.com/107471614742581338020/Australia2011?authkey=Gv1sRgCKKjk9jgudaPhwE#

Dan wil ik jullie ontzettend bedanken voor al die leuke reacties, geweldig om te lezen :)

Liefs Annick