The end.
Door: Annick
Blijf op de hoogte en volg Annick
10 Oktober 2013 | Turkije, İçmeler
Hoi allemaal,
De titel klinkt misschien wat dramatisch, maar dit is mijn laatste verhaal bij mijn Turkije avontuur, dus het kan wel, dacht ik.
Inmiddels zit ik dit stuk te schrijven vanuit Nederland en verbaas ik me nog steeds over hoe snel de laatste dagen in Turkije zijn gegaan.
Het was natuurlijk niet de bedoeling dat ik nu alweer in het koude, platte Nederland terug zou zijn, maar niet alles gaat zoals gepland helaas!
Op woensdag 25 september kregen we het slechte nieuws te horen dat OAD failliet is gegaan. Na de hotelbezoeken zijn we dus meteen naar kantoor gegaan om daar te wachten op meer nieuws en dat leek een eeuwigheid te duren. Ik was pas net begonnen bij OAD en dit was een enorme schok, stel voor hoe het is voor iedereen die al jaren bij OAD werkte. Die avond zijn we alle hotels langs gegaan om het nieuws op te hangen, maar hoe zeggen ze dat, het gaat als een lopend vuurtje? Dus ook onze telefoons stonden roodgloeiend. Toepasselijk. De volgende dag hadden we nog een grote informatiebijeenkomst en dat was dus meteen ook onze laatste. Een dikke respect voor hoe Tjitske dat gedaan heeft. Meer dan gewoon maar doorwerken konden we eigenlijk ook niet, dus hebben we dat ook gedaan, trots in ons uniform tot we zelf naar huis gingen :)
Nu bestond ons leven natuurlijk niet alleen uit werk, zoals jullie misschien op Facebook wel voorbij hebben zien komen. We zijn een heel gezellig seizoen geweest (om het zo nog maar eens te zeggen) en dus past het niet om het somber af te sluiten. Dus, hebben we ook onze laatste dagen zoveel mogelijk genoten van alles: van de zon, het strand, Turkse ontbijtjes, cocktails bij Yunus en zelfs nog even een stukje barstreet. Vooral de zaterdagavond zal ik niet snel vergeten, onder het genot van cocktails hebben we luid zitten zingen, roepen en vooral heel veel gelachen, wanttt we gaan nog niet naar huis, nog lange niet nog lange niet... Geweldig :)
Inmiddels ben ik bijna een week weer in Nederland en ik had nooit gedacht dat ik mijn werktelefoon, het autorijden zonder regels, de transfers naar de luchthaven of de zoveelste informatiebijeenkomst zou gaan missen, maar dat is wel het geval. Het einde is misschie niet helemaal gekomen zoals verwacht, maar ik heb de afgelopen 6 maanden heel veel geleerd. Een tijd om nooit te vergeten en met deze nieuwe ervaringen, ga ik gewoon weer op zoek naar een nieuwe uitdaging :)
Een dankjewel aan iedereen die weer trouw mijn blog heeft gelezen en tot de volgende keer!
Liefs Annick
De titel klinkt misschien wat dramatisch, maar dit is mijn laatste verhaal bij mijn Turkije avontuur, dus het kan wel, dacht ik.
Inmiddels zit ik dit stuk te schrijven vanuit Nederland en verbaas ik me nog steeds over hoe snel de laatste dagen in Turkije zijn gegaan.
Het was natuurlijk niet de bedoeling dat ik nu alweer in het koude, platte Nederland terug zou zijn, maar niet alles gaat zoals gepland helaas!
Op woensdag 25 september kregen we het slechte nieuws te horen dat OAD failliet is gegaan. Na de hotelbezoeken zijn we dus meteen naar kantoor gegaan om daar te wachten op meer nieuws en dat leek een eeuwigheid te duren. Ik was pas net begonnen bij OAD en dit was een enorme schok, stel voor hoe het is voor iedereen die al jaren bij OAD werkte. Die avond zijn we alle hotels langs gegaan om het nieuws op te hangen, maar hoe zeggen ze dat, het gaat als een lopend vuurtje? Dus ook onze telefoons stonden roodgloeiend. Toepasselijk. De volgende dag hadden we nog een grote informatiebijeenkomst en dat was dus meteen ook onze laatste. Een dikke respect voor hoe Tjitske dat gedaan heeft. Meer dan gewoon maar doorwerken konden we eigenlijk ook niet, dus hebben we dat ook gedaan, trots in ons uniform tot we zelf naar huis gingen :)
Nu bestond ons leven natuurlijk niet alleen uit werk, zoals jullie misschien op Facebook wel voorbij hebben zien komen. We zijn een heel gezellig seizoen geweest (om het zo nog maar eens te zeggen) en dus past het niet om het somber af te sluiten. Dus, hebben we ook onze laatste dagen zoveel mogelijk genoten van alles: van de zon, het strand, Turkse ontbijtjes, cocktails bij Yunus en zelfs nog even een stukje barstreet. Vooral de zaterdagavond zal ik niet snel vergeten, onder het genot van cocktails hebben we luid zitten zingen, roepen en vooral heel veel gelachen, wanttt we gaan nog niet naar huis, nog lange niet nog lange niet... Geweldig :)
Inmiddels ben ik bijna een week weer in Nederland en ik had nooit gedacht dat ik mijn werktelefoon, het autorijden zonder regels, de transfers naar de luchthaven of de zoveelste informatiebijeenkomst zou gaan missen, maar dat is wel het geval. Het einde is misschie niet helemaal gekomen zoals verwacht, maar ik heb de afgelopen 6 maanden heel veel geleerd. Een tijd om nooit te vergeten en met deze nieuwe ervaringen, ga ik gewoon weer op zoek naar een nieuwe uitdaging :)
Een dankjewel aan iedereen die weer trouw mijn blog heeft gelezen en tot de volgende keer!
Liefs Annick
-
10 Oktober 2013 - 13:54
Mariska Doezer:
Hey Annick,
Ontzettend jammer dat jullie avontuur & baan zo moest eindigen, echt balen! Maar super dat je kunt terugkijken op een leuke en leerzame tijd!! Ook veel waard, toch ;-)
Welkom thuis en natuurlijk heel veel succes met het vinden van een mooie nieuwe uitdaging!
Liefs,
Hans, Mariska, Lotte en Senna -
10 Oktober 2013 - 13:54
Edwin:
Annick,
Vind het echt jammer voor jullie dat OAD deels failliet is. Wel fijn dat jullie weer terug zijn in Nederland. Ik heb in juni een hele fijne tijd gehad in Turkije en een zeer goede reisbegeleiding van jou, Jessica en je collega's!!
Op FB zijn we geen vrienden meer zag ik..............
Bedankt nogmaals hiervoor en wie weet tot in de toekomst.
Groet,
Edwin -
10 Oktober 2013 - 13:58
Tjitske:
Mooi verslag annick en mooi beschreven want zo is het precies gegaan..dikke kus -
10 Oktober 2013 - 17:13
Betty:
Ja echt jammer dat het zo gegaan is. Jammer dat we elkaar niet in Icmeler ontmoet hebben. We hadden er hoge verwachtingen van. Misschien gaan we er in de toekomst nog eens naar toe. Heel veel succes bij het zoeken naar een nieuwe uitdaging! We zullen je vast binnenkort hier of daar ontmoeten! Liefs Richard en Betty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
